PROLOG

                                               Sześć lat wcześniej

Jen's Pov

-Hej  Justin - powiedziałam z grymasem

-Hej coś się stało ? -powiedział chłopak -Cara ! Jesteśmy przyjaciółmi możesz mi powiedzieć

-Ja wyjeżdżam  Justin - powiedziałam a z moich oczu zaczęły lecieć łzy nie chciałam wyjeżdżać ani zostawiać Justina .

-Ale jak to wyjeżdżasz kiedy? gdzie ?dlaczego ?

-Dziś wieczorem , moi rodzice kupili dom w Miami - Justin podszedł bliżej mnie i mnie przytulił

-Dlaczego mi nie powiedziałaś - zapytał a ja nie wiedziałam co mu powiedzieć sama przecież dowiedziałam się godzinę temu

-Nie wiedziałam mama powiedziała mi przed chwilą - odpowiedziałam a chłopak odsunął się od demie i popatrzył w moje oczy

- Obiecaj że będziemy mieli ze sobą kontakt - powiedział a na moje usta pierwszy raz od godziny wszedł uśmiech

-Obiecuje jesteś moim starszym bratem nie pamiętasz - Justin na prawdę nie był moim bratem . ale ja go tak traktowałam zawsze mi pomagał we wszystkim

-Więc o której wyjeżdżasz ?- zapytał

-Za dwie godziny - Justin popatrzył na mnie smutnymi oczami

- Chodź ze mną na chwilkę - powiedział po czym pokierowaliśmy się w stronę pokoju chłopaka.

Kiedy byliśmy już w jego pokoju chłopak podszedł do komody z której wyjął jeden ze swoich ulubionych nieśmiertelników i powoli odwrócił się w moją stronę.

-Chce byś zawsze go nosiła w ten sposób zawsze będę przy tobie - powiedział i podszedł do mnie - odwróć się Jen

Tak jak prosił Jus odwróciłam się a swoje włosy podniosłam ponieważ wiedziałam co chce zrobić.  Po chwili poczułam ręce chłopaka na swojej skórze jak zakłada mi nieśmiertelnik  i odwraca do siebie.

-Jen wiem że jesteśmy tylko przyjaciółmi , lecz ja nie potrafię dłużej tego utrzymywać w tajemnicy mam trzynaście lat i wiem co to za uczucie, które siedzi we mnie - patrzyłam na niego z miną mówiącą że nie rozumiem ej no mam tylko dwanaście lat .

-Justin możesz wreszcie powiedzieć - odrzekłam

-Boże Jen zakochałem się w tobie rozumiesz nie kocham Cię jak przyjaciółkę tylko jak kogoś na kim mi bardzo zależy

W tym Momocie nic nie odpowiedziałam tylko wybiegłam z jego domu .

 

                                        Teraźniejszość

-Jen masz wszystko spakowane - zapytała mama wchodząc do mojego pokoju

-Tak mamo tata zaniósł  moje walizki do samochodu - odrzekłam mamie , to dziś wreszcie wracam do Los Angeles tak się stęskniłam nie byłam tak od sześciu lat .

-Jen ! ruszaj się bo nam samolot odleci -krzyknęła moja rodzicielka 

Szybko zbiegłam na dół spoglądając na swój dom ostatni raz i wyszłam przez drzwi na świeże powietrze . Żegnaj Miami - powiedziałam w myślach .